En ook het loggerzeiltje doet het prima

Ook het loggerzeiltje is klaar! Het past allemaal prima. Het is een van de twee zeiltjes die Ian Oughtred bij deze kano heeft ontworpen en met 3,25 vierkante meter kleiner dan het Hawaii zeil van 4,5 vierkante meter. Dat Hawaii zeiltje is, net als de ama, geen onderdeel van het originele ontwerp. Het is even puzzelen hoe het goed op de rondhouten moet zodat het optimaal staat, maar dat lukt prima met de val en de neerhouder in combinatie. 

En dan het water weer op! Het is goed te merken dat het een wat kleiner zeiltje is, maar beiden zijn prima te hanteren op het water. Eerst stond er nog maar weinig wind maar gaandeweg trok die aardig aan. Ook dan blijft Kulu prima hanteerbaar. Het enige is dat overstag gaan wel eens wat moeilijk gaat. Kulu heeft een wel erg goede koersvastheid. Dat vaart op zichzelf prima, maar op klein water, slootjes en kleine kanalen is dat wellicht lastig. 

Wat ook nog wel een dingetje is, dat is varen zonder de ama of outrigger, de drijver dus. Ik heb het even geprobeerd, maar zonder ama  gaat Kulu spontaan om. Om te varen ben je dan de hele tijd bezig met evenwicht en stabiliteit, terwijl je met ama heel rustig en relaxt vaart. Ik ga het vast nog wel eens proberen als het water een beetje warmer is geworden, maar ik betwijfel of ik veel zonder ama zal gaan varen. 

Het roer doet het uitstekend met de helmstok (de Noorse helmstok op het roerjuk). Maar de pedaalbesturing moet nog wel verder vervolmaakt. De lijnen hebben meer doorvoerpuntjes nodig wil het systeem betrouwbaar blijven functioneren. Toch nog niet helemaal klaar dus... 

Yes! de eerste keer met Kulu het water op

 De eerste keer op het dak puzzelen is een heel gedoe. Het is op het Lutjestrand ook wel iets meer werk om Kulu in elkaar te zetten dan om een kajak in het water te leggen, maar eigenlijk valt het best nog mee. 

 Op rustig water gaat het al prima, maar in de middag met wat meer wind is het heerlijk actief zeilen. Wel héél dicht bij het water, dat nog best koud is. En maar goed dat ik een hoosvat aan boord heb, want het is wel nat zeilen. Maar daar had ik ook juist wel op gerekend. Alles werkt, het is alleen nog een beetje wennen aan de boot en hoe die zich gedraagt. Een kano stuurt al lastiger, maar met de ama erbij merk je dat helemaal. Kulu stuurt mooi in balans en reageert soepel op het roer, maar wel met een forse draaicirkel. Door de wind is een zetje met de peddel daarom vaak wel nodig. En het zijzwaard, dat het verder prima doet, heeft de neiging tot vibreren. Misschien moet ik de kanten ervan nog wat aanpassen. Maar het is sowieso fantastisch varen!

 

Bijna...

 Jaha... het begint op te schieten. Eigenlijk is Kulu bijna klaar! De laatste weken is er dan ook best het een en ander gebeurd. Zo heb ik de rondhouten verder afgewerkt. Voor het loggerzeiltje hebben de giek en het dwarshout (zegt Wiki, dat is het rondhout waar de bovenkant van het zeil aan vast komt) een leren bekleding gekregen waar ze tegen de mast komen. Dat dient om de slijtage wat te beperken. Ook het gat in de mastdol waar de mast in komt te staan is met leer bekleed. 

Er zit een stoeltje in en in de voorpunt en de achterpunt een stuk schuim als extra drijfvermogen. Safety first...  De roerbediening is gereed en werkt -nou ja op het droge dan nog altijd. Klemmetjes en dergelijke zijn gemonteerd op de romp.  

Voor het Pacific zeil zijn de bamboe rondhouten ook klaar. De giek komt tegen de mast aan met een gaffelverbinding die helemaal verticaal tegen de mast kan. Daarmee is het zeil straks met een lijntje in één beweging op te doeken. Voor montagepunten had ik eerst het idee om gewoon met een popnageltje alles in de bamboe te zetten maar dat bleek bij testen niet echt sterk te zijn. Nu heb ik de plekken waar iets echt vast moet met een houten klosje en epoxy opgevuld. Daarin kan dan weer een gat voor een lijn geboord. En soms is beslag ook gewoon met schroeven of bouten gemonteerd. 

Het eerste zeiltje is klaar. Even een foto van een tijdelijke montage. Inmiddels zijn alle bevestigingspunten gemaakt en afgewerkt en staat de lak uit te harden. Dus een dezer dagen kan het er op zoals de bedoeling is. Het loggerzeiltje verwacht ik binnenkort. Als alles netjes past kan ik dat zo op de rondhouten zetten. 

 

Het werd al een beetje krap in de loods. Dus heb ik het bouwraam maar aangepast zodat Kulu daar straks rustig haar winterslaap in kan doen. 

 

 

 

Afwerken en lakken van de romp en rondhouten

 

Inmiddels alweer twee weken verder en flink opgeschoten ook. De buitenkant van de romp is witgroen gelakt (zelfde kleur als Marie...) en de binnenkant roomwit. De transparante lak op het hout moet nog wel. 

De peddel is in vorm en staat in de epoxy, en er zitten drie kleine kulu'tjes op, strandlopertjes. De naam staat op de romp en ook daar staan de drie kulu'tjes op. 

De buikdenning met de stuurpedalen is ook klaar; die staat in de epoxy en moet nog wel afgelakt en afgemonteerd. Het roer is ook helemaal klaar en zelfs al afgemonteerd. 

De mast en rondhouten voor het loggerzeiltje zijn inmiddels in de glas/epoxy gezet. Dat heb ik met een glaskous gedaan, die kun je er strak overheen zetten en dan verzadigen met een aantal lagen epoxy. Na een weekje uitharden zijn ze in de transparante lak gezet. Net als voor de gekleurde lakken is dat steeds DD lak, een twee componenten laksysteem. Dat beschermt gelijk ook de epoxy tegen zonlicht. dat is nodig ook, want epoxy is gevoelig voor UV licht. 

Ook de jako's staan inmiddels helemaal in de lak. 

Masten en rondhouten, en meer

 

Kulu wordt een boot met twee "identities", een traditionele zeilkano met een loggerzeiltje, en een pacific style outrigger canoe met een zeiltje dat losjes op een Hawaiiaans "crab claw" zeil is gebaseerd. Dat betekent ook dat er twee masten moeten komen, en twee sets rondhouten. En omdat de zeiltjes verschillen komen die masten ook op verschillende plekken; Kulu krijgt twee mastvoeten. Eerst maar de mast en rondhouten maken voor het logger zeiltje. Yellow ceder balkjes rond maken, verjongen en afwerken. 

Het loggerzeil kan natuurlijk ook in combinatie met de outrigger (ama). Bijvoorbeeld als ik het toch te onstabiel zou vinden of te vaak moet zwemmen. 

Kulu krijgt dezelfde kleuren als Marie.

Buitenboord hangen als het erg schuin gaat is natuurlijk prachtig, maar een kanorand zit niet echt lekker. Vandaar dat ik een zitje heb voorzien. In deze opzet alleen aan de kant waar de outrigger zit, maar ik zou de balken van de outrigger ook langer kunnen maken zodat het zitje ook aan de andere kant te gebruiken is. 

De mast voor het pacific zeiltje komt iets verder naar voren te staan en vindt zijn stevigheid in de dwarsbalk, met ook weer een mastvoet op de vloer. Mast en giek voor dit zeil zijn van bamboe. Lekker licht en goedkoop, en verder niks meer aan doen (behalve natuurlijk bevestigingen maken enzo, wat ik grotendeels nog moet uitpuzzelen, maar goed). 

En dan heb je de mast staan, en dan gaat hij geluidjes maken: pang....  ping.... Inderdaad, er schieten gelijk scheuren in, overlangs. Het is droog en relatief warm (16 graden) in de loods en daar reageert het op. Dat is een bekend verschijnsel, dat doet bamboe nu eenmaal. Ik zie wel hoe het zich verder houdt. In elk geval is het ook een betrekkelijk goedkope oplossing, dus als er eens wat sneller een nieuwe op moet is dat ook geen drama. Liever niet elke dag natuurlijk 😉.

Inmiddels zitten de mastvoeten en de wrangen er in. 

Van wat restanten red ceder van een eerder project heb ik vast een ruwe peddel naar Tahitiaans model in elkaar gezet. Die moet natuurlijk nog verder afgewerkt worden. In principe zou ik Kulu ook met een dubbele peddel moeten kunnen varen, maar een bijpassend model is natuurlijk wel leuker.

Details van de bevestiging van de ama

 Inmiddels heb ik de ama bevestiging verder afgemaakt. Op de ama zit een messing pen waar de iako op gezet wordt. Vervolgens wordt dat vastgezet met touw op de beide kikkers. 

Op de romp komt een afstandshouder met een bout door de iako. En vervolgens bij elk gangboord een windseltje dat op de klemkikker vastgezet wordt. 

En dan is het tijd voor lakken en afwerken van ama, zwaard en roer. Ik wacht nu nog even op de bestelling van de lak om verder te kunnen. 

de bevestiging van de ama

 De ama is de drijver. Ik was eerst van plan om een primaire en een secundaire te maken, maar ik denk dat ik de secundaire voorlopig laat zitten. Dat maakt het weer wat eenvoudiger. En zo'n klein bootje kan maar beter wat overzichtelijker blijven. Dus er komt, voorlopig althans, alleen een primaire ama. 

Die ama zit met de iako's aan de kano vast. Dat zijn de dwarsbalken. Omdat ik gebogen iako's wilde heb ik ze gelamineerd van strookjes yellow ceder. Die zijn inmiddels doorgehard. 

Op de kano zitten de iako's vastgebonden aan de wae's (dat zijn dwarsbalkjes in de kano). Daar zit een afstandhoudertje tussen dat ze tegelijk op hun plek houdt. Ze worden met touw vastgesnoerd. Dat is een makkelijke verbinding die voor transport snel los en vast kan. En het is een verbinding die een heel klein beetje flexibel is, die wat kan meegeven. Dat helpt schade te voorkomen als er plotseling grote krachten op komen, golven bijvoorbeeld. 

De bedoeling is wel om over de iako's weer een balkje te leggen en daar een plankje op te maken. Dan kan ik buitenboord zitten voor extra balans als er veel wind staat. Maar daar moet ik nog even op studeren. 

Op de ama komt de iako straks vast aan een houten klos die op de ama gelijmd zit. Met voor de stevigheid een kraagje aan beide kanten. Ook weer cederhout. Dat is lekker licht, terwijl het wel redelijk sterk is. Vooral yellow ceder is mooi sterk hout.