Inmiddels ben ik ook bezig met het zijzwaardje en het roer. Het zijzwaardje is verzwaard met lood. Straks bij het zeilen moet dat lood ervoor zorgen dat het zwaard niet gaat drijven. Het wordt verder alleen maar aan een lijntje gehangen. 

Omdat ik wat huiverig ben om lood te smelten en te gieten vanwege de giftige dampen heb ik "soft lood" oftewel loodhagel in epoxy gegoten. Dat neemt iets meer ruimte, hoeveel meer is uit te rekenen op basis van het soortelijk gewicht van lood, loodhagel en epoxy. Het blijft een beetje een aanname, maar het zal best in de buurt liggen.  

Het roer zit in principe aardig in model maar dat vraagt nog wel veel afwerking. Ik moet dat ook nog aanpassen op de achtersteven voor een goede bevestiging, dus we zijn er nog niet. 

De ama, de outrigger oftewel de drijver is opgezet uit hechthout en XPS polystyreen schuim. Dat moet natuurlijk allemaal nog in vorm maar dat geeft heel veel rotzooi en de stofzuiger was even kapot. De bodem was gescheurd en er werd stof langs de zak de motor ingezogen, en daarmee nam ook de zuigkracht flink af. Inmiddels opgelost met een plaatje hout in die bodem en hij zuigt weer goed. Dus daar kan ik binnenkort ook mee verder.

De dwarsbalkjes, die waar de mast doorheen gaat lopen, die waar de rugleuning komt en de twee wae's, -dat zijn de dwarsbalkjes waar straks de iako's (de balken naar de drijver) op bevestigd worden- zijn allemaal gelamineerd in vorm (van mahonie) en in de romp gelijmd. En vandaag heb ik alle 32 afstandsblokjes gemaakt en er in gelijmd. De volgend stap zal het gangboord en de stootlijst zijn en dan gaat er echt stijfheid en structuur in de kano komen. 

 

Eerst maar eens een flinke serie klemmetjes gemaakt. En natuurlijk het bouwraam, in elkaar gezet, de mallen geplaatst en dergelijke. De gangen aan elkaar gelast (met een schuine lijmlas), want een plaat is 2.50 en de boot wordt 3.70. En dan kan het aanbrengen van de gangen beginnen... 

Die worden stuk voor stuk gelijmd, vanaf de kiel naar boven terwijl de boot (in wording) onderste boven ligt. De binnenkielbalk en de binnenstevens voor en achter vormen daarbij als het ware het frame.

Als alle huidgangen er op zitten heb ik de buitenkant opgeschoond, geschuurd en pas gemaakt Daarna zijn de buitenstevens en de buitenkiel aangebracht en in vorm geschaafd. En is de boot gekeerd. 

Dan lijkt het meteen al heel wat. De dwarsbalkjes voor de rugleuning en de mast zitten er al bijna in, aan de vloer, roer en zwaard wordt gewerkt. Nog veel te doen, maar het lijkt al een boot. Ik heb me ook al aangemeld voor deelname aan de Semaine du Golfe de Morbihan begin mei, dus dat is wel de deadline... 

 

Een nieuw project: Kulu

Als je eenmaal een bootje hebt gebouwd volgen er meer, zeggen ze. Of dat een algemene regel is weet ik niet maar bij mij gaat ze wel op: ik ben weer bezig met bouwen. Dit keer een vrij eenvoudige zeilkano op basis van een ontwerp van Iain Oughtred: de wee rob. Ze wordt overnaads gebouwd uit 4 mm hechthout: een klassieker.

De bedoeling is natuurlijk wel om er wat extra's van te maken: een boot met twee identiteiten. Met een simpel traditioneel loggerzeiltje is ze een klassieke zeilkano. Maar  met de optie om er een ama, een outrigger op te zetten en een zeil in Hawaiaanse stijl krijgt ze een accent uit de Pacific. 

Het zal hoe dan ook een klein bootje zijn (3.70 lang en 0,71 breed) om door slootjes en watertjes, of langs het strand te scharrelen. Dicht bij -en soms ook in- het water verwacht ik. Vandaar de naam Kulu. In verschillende Micronesische talen wordt het woord Kulu gebruikt als verzamelnaam voor strandlopertjes en soortgelijke kleine vogeltjes. Dat zijn de kleine druktemakers die we vaak op het strand of de dijk zien rondrennen en vliegen...